Świetnym sposobem na ożywienie pomieszczenia jest wprowadzenie do niego barwnych akcentów – tzw. patchworku. Patchwork jest techniką polegająca na tworzeniu obrazów lub wzorów geometrycznych poprzez zszywanie ze sobą fragmentów różnych materiałów. Nie jest to, jak myśli wielu, zwykłe szycie, lecz prawdziwa sztuka komponowania kolorów z zastosowaniem nierzadko skomplikowanych technik. Patchworkwe zdobnictwo cieszy się dużą popularnością na Zachodzie, znajdując coraz uznanie również w Polsce.

Prekursorzy abstrakcji
Forma tradycyjnego patchworku zrodziła się z niedostatku materiałów, który wymusił wykorzystywanie wszystkich dostępnych skrawków. Za twórców tej techniki uznawani są protestanccy osadnicy, którzy z poświęceniem kolonizowali Amerykę Północną. Spartańskie warunki nauczyły ich tworzyć spójne kompozycje z dostępnych materiałów o różnorodnej kolorystyce. Jakość wyrobów była uzależniona od zastosowania tradycyjnych wzorów i umiejętności oraz talentu osoby tworzącej. Powstawały patchworki odtwarzające sytuacje życia codziennego, wzory geometryczne lub tak zwane „crazy”. Te ostatnie do złudzenia przypominają abstrakcję, choć pochodzą często z z XIX wieku, kiedy o tym nurcie nikt jeszcze nie słyszał.

Skomplikowana technika
Zanim barwny wzór ozdobił łóżko lub ścianę, tkaninę cięto na kwadraty, trójkąty czy prostokąty. Następnie zszywano je w określone kształty, z których komponowano większą powierzchnię. Z reguły kolorystyka była wymuszana przez dostępne materiały. Pomimo tego udawało się jednak utrzymać harmonijne zestawienia kolorystycznych tonacji. Tak stworzoną warstwę wierzchnią tkaniny podszywano przeważnie jednokolorowym materiałem, ocieplając dodatkową środkową warstwą. Otrzymaną w ten sposób na przykład kołdrę pikowano uzyskując wypukłą fakturę powierzchni, dającą wrażenie miękkości i ładu. Sama czynność pikowania była często wykonywana przez wiele osób i jednoczyła osadnicze społeczności.

Ekspresja uczuć
Co ciekawe proces wytwarzania patchworków nie służył jedynie powstawaniu praktycznych ozdób, ale również wyrażaniu głęboko tłumionych uczuć. Patchwork stanowił dla anonimowych twórczyń często jedyną dostępną formę ekspresji. Obyczajowość protestancka wiązała się bowiem z dużą powściągliwością w relacjach międzyludzkich. Na szczególną uwagę zasługują w tym kontekście prace konserwatywnych, hierarchicznych i całkowicie wycofanych z otaczającej kultury, Amiszów. Ich patchworki pełne są żywych barw, emocjonalnych połączeń kolorystycznych, fantazyjnych krojów szablonów. Tłumione i spychane przez ideologię oraz kulturę gorące uczucia odnajdywały swój wyraz właśnie w patchworkach.

Spod strzechy na salony
Domowa twórczość poprzez stulecia zmieniła swój charakter i przeznaczenie. Patchwork stanowi obecnie integralną część współczesnej mody. Co więcej, poszerzyło się jego znaczenie, ponieważ termin patchwork oznacza obecnie wszelkie dzieła „zszywane” z wielu elementów. Mówi się więc obecnie o patchworkowej powieści czy filmie. W wielu przypadkach pozostał jednak wciąż sztuką ludzi, którzy nie mogą mówić pełnym głosem – szczególnie kobiet. Nawiązanie do tradycji robótek ręcznych wymaga skupienia, cierpliwości i szczególniej wrażliwości estetycznej. Dzisiejsze patchworki to niezwykle dekoracyjne elementy wystroju wnętrz, które łatwo można dopasować do pomieszczenia pod względem koloru, wzoru i faktury. Stanowią barwny akcent często decydujący o przytulności wnętrza. Patchwork to nie tylko poduszka, narzuta czy kapa, ale przede wszystkim tkanina artystyczna i dzieło sztuki.